Najstarsza bieszczadzka cerkiew pw. św. Mikołaja w Polanie

Świątynię zbudowano prawdopodobnie w 1790 roku. To czyni ją najstarszą w Bieszczadach. Wawrzyniec Górski ufundował cerkiew. Obecnie jest to świątynia rzymskokatolicką pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego. Cerkiew stoi blisko drogi prowadzącej na obwodnicę bieszczadzką. Świątynię można znaleźć na Szlaku Architektury drewnianej.  

Historia cerkwi

Miejscowi podejrzewają, że świątynia jest jeszcze starsza niż się przyjęło. Prawdopodobnie została wybudowana na przełomie XVI i XVII wieku przez tutejszych właścicieli dworskich – Urbańskich.

Dopiero w 1899 roku cerkiew oficjalnie poświęcono. Dokonał tego biskup Konstantyn Czechowicz.

Cerkiew pełniła rolę świątynni do 1951 roku. Później wykorzystywano ją do przechowywania zboża. Dopiero w 1968 roku ksiądz z Polany postanowił przekształcić ją w kościół rzymskokatolicki. Władze powiatu początkowo odmówiły księdzu, ale dalsze działania duchownego i parafian ostatecznie doprowadziły do uzyskania zgody. Oficjalne przekazanie cerkwi nastąpiło w 1969 roku.

Aż do roku 1982 kościół funkcjonował jako filialny, a później został przekształcony w parafialny. Obecnie trwają prace nad budową kolejnego kościoła.

Architektoniczne cechy cerkwi

Cerkwie zbudowano z drewna. Posiada ona konstrukcję z łączonymi belkami zrębu. Niewątpliwie wszystkie cerkwie do XIX wieku były orientowane, czyli ich prezbiterium zawsze kierowano na wschód. Cerkiew w Polanie również tak zbudowano. Jej zakrystie umieszczono, od strony północnej budynku.

Prezbiterium świątyni jest zamknięte i trójboczne, posiada szeroką nawę. Świątynia otrzymała dwuspadowy dach. Na dachu umieszczono trzy wieżyczki z latarniami. W obudowie świątyni można znaleźć cztery okna i dwa okna w prezbiterium. Strop cerkwi został wykonany z drewna.

W 1922 roku uznano, że nawa nie jest w stanie pomieścić wszystkich wiernych. Cerkiew wyremontowano, wydłużając nawę.

W pobliżu świątynni stoi drewniana dzwonnica, która została dobudowana w 1922 roku. Kolejny remont cerkwi przeprowadzono w 1937 roku. Wówczas otynkowano wnętrze świątynni, a także wykonano polichromie na sklepieniu. Przedstawia ona Trójcę Świętą