Połonina Caryńska – co musisz o niej wiedzieć?
Połonina Caryńska to jedno z najpiękniejszych i najsłynniejszych miejsc Bieszczad. Co roku przyciąga tysiące turystów. Co przyciąga odwiedzających?
Jak dostać się na połoninę Caryńską?
Połonina Caryńska najlepiej dostępna jest z dwóch miejscowości – Ustrzyków Dolnych i Brzegów Górnych. Możemy też udać się trzema szlakami:
- Czerwony szlak – najbardziej stromy, ale także najkrótszy i najszybszy
- Zielony szlak – najłagodniejszy
- Żółty w połączeniu z zielonym – najdłuższy
Należy jednak pamiętać, że szlaki Beskidzki Park Narodowy i ta część parku jest dostępna jedynie po opłacie. Jeżeli chcemy zostawić samochód przed wejściem na szlak, to musimy wiedzieć, że parking także jest płatny. Do obu miejscowości możemy także dostać się komunikacją zbiorową – busami.
Czy przejście jest trudne?
Wiele osób obawia się, że wycieczki po górach są trudne i bardzo męczące. W przypadku Połoniny Caryńskiej nie ma czego się obawiać. Szczyt znajduje się na wysokości 1297 m. Podejście jest stosunkowo łagodne. Jedynie na końcowym etapie można mówić o większej stromiźnie, jest ona jednak bardzo krótka.
Połoniną można przejść o każdej porze roku – także zimą. Nawet wtedy nie potrzebujemy żadnego specjalistycznego sprzętu. Jest to więc szczyt odpowiedni dla niedoświadczonych osób, a nawet rodzin z dziećmi.
Co można zobaczyć po drodze?
Trasa przejścia – niezależnie od miejsca, z którego zaczynamy – początkowo przebiega przez las. Dopiero później wychodzimy na otwartą przestrzeń łąk. Idąc od strony Berehów możemy zobaczyć cmentarz greko-katolicki. W jego obrębie znajduje się także fragment świątyni.
Jeżeli interesujemy się przyrodą, na pewno zaciekawi nas fakt, że na tym terenie istnieje ścieżka dendrologiczno-historyczna. Ciągnie się ona na terenie Berehów – nieistniejącej już wsi.
Jaka jest infrastruktura?
Na wszystkich szlakach istnieje infrastruktura dla turystów. Są miejsca do odpoczynku, np. altanki. Nad licznymi potokami przerzucone są kładki i mostki. W miejscach. Gdzie może być trudniej podejść zbudowane są schodki. A w mniej bezpiecznych miejscach są drewniane balustrady. Na szlakach nie pogubimy się, ponieważ są wyraźne oznaczenia szlaków oraz drogowskazy.
